شهید محمدجواد کبیری
نام پدر: علی
تاریخ تولد: 1344
محل تولد: رهنان
شغل: محصل
یگان اعزام کننده: ارتش
تاریخ شهادت: 67/1/20
محل شهادت: ارتفاعات کله قندی – مریوان
زیارتگاه: گلزار شهدای شهر رهنان
زندگینامه:
محممدجواد کبیری در تاریخ 1344/1/11 در شهر رهنان به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه ی مودت آن زمان به پایان برده و جهت گذراندن مقطع راهنمایی وارد مدرسه ی 17 شهریور شد. این دوران را نیز با موفقیت پشت سرگذاشت و در دبیرستان دستغیب ادامه ی تحصیل داد و دیپلم خود را از آنجا دریافت کرد. در تاریخ 1365/8/18 برای انجام خدمت مقدس سربازی، به لشکر 28 سنندج پیوست و حدود 18 ماه در منطقه ی صعب العبور و بسیار سرد و دشوار مریوان انجام وظیفه نمود. نهایتاً در شب 1367/1/21 در حمله ی بیت المقدس 5 که برای فتح مجدد قله ی کله قندی انجام شد مفقود الاثر گردید و بعد از چندی پیکر مطهرش پیدا شد و در گلستان شهدا دفن گردید.
پیام شهید:
شهادت دعوتی است که به همه ی عصرها و نسل ها. نه مرگ آنقدر ترسناک است و نه زندگی آنقدر شیرین است که انسان به خاطرش «شرافت» خود را از دست بدهد. امام علی (ع)
در مورد همرزمان و سربازان گمنام:
درود بر رزمندگان دلیر و خستگی ناپذیر و دلاوران خطوط جنگی که در مناطق صعب العبور سرد و دشوار غرب و گرم و طاقت فرسای جنوب رنج و تعب را به جان می خرند و حماسه می آفرینند و تزلزل و اضطراب در قلوب بعثیان جایگزین می کنند. شهادت حضور همیشگی در جبهه ی حق علیه باطل است. آنان که رفتند کاری حسینی کردند و آنان که مانده اند باید کاری زینبی کنند وگرنه یزیدی اند.
گلبرگ های خاطره:
خاطره ی جالب او این بود که دشمن با راه های گوناگونی می خواست مقاومت دلیرمردان ما را در غرب کشور تضعیف کند. یکی از این راه ها بمباران شیمیایی بود که خود او (محمدجواد) هم شیمیایی شده بود ولی با اراده ای که سربازان ما داشتند از این راه هم نتوانست موفق شود و نتیجه ای بر عکس داد و تعداد تلفات خودش چندین برابر شد.
با آرزوی اینکه جوانان ما دقیقاً پی ببرند که چه کسانی در راه آزادی و ایمان واقعی به صورت گمنام تلاش کمرده اند و راه آن ها را ادامه دهند و اصالت خود را حفظ کنند.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد