شهدای شهر رهنان

شهید زهیر ترکان
نام پدر: صفر
تاریخ تولد: 1348
محل تولد: کربلا
شغل: محصل
یگان اعزام کننده: بسیج
تاریخ شهادت: 65/10/4
محل شهادت: ام الرصاص
زیارتگاه: گلزار شهدای شهر رهنان

زندگینامه:
شهید زهیر ترکان در ساعت 8 صبح روز بنی اسد در سرزمین کربلا در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. مادری سیده و پدری متدین و بسیار زحمتکش داشت. تا سن دو و نیم سالگی در کربلا زندگی کردند و چون ایرانی بودند آنان را از عراق بیرون کردند، آن ها به اصفهان آمدند و در رهنان سکونت کردند. وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ی 17 شهریور و دوران دبیرستان را در دبیرستان دستغیب تا دوم دبیرستان خواند. او در ضمن درس خواندن فعالیت های مذهبی-سیاسی-اجتماعی داشت و در پایگاه بسیج محل (امام حسن مجتبی (ع)) فعالیت می کرد. در طول این چند سال که به جبهه می رفت دو مرتبه زخمی شد و بالاخره در عملیات کربلای 4 مفقود الاثر شد و پیکر پاکش پس از 29 سال در روز بیستم مرداد سال 1394 همزمان با سالروز شهادت امام صادق علیه السلام به زادگاهش بازگشت.

او یکی از 175 شهید غواص دست بسته ای بود که در عملیات کربلای 4 به شهادت رسیده و مفقودالاثر شدند و سرانجام در سال 94 به میهن بازگشتند.

جلوه هایی از شهید:
ایشان علاقه ی شدید به ولایت فقیه داشت. در نماز جماعت شرکت می کرد، تا آنجا که امکان داشت از نماز شب و جمعه دریغ نمی کرد. روی حجاب تأکید فراوان داشت. فردی متعصب و با غیرت بود. احترام عجبیبی نسبت به پدر و مادر داشت. بسیار با گذشت و صبور بود و از کمک کردن به دیگران کوتاهی نمی کرد. در مورد مسائل سیاسی و مذهبی حرف حق را می زد. دوست و آشنا می گویند ما برای اولین بار که وی را می دیدیم شیفته ی او می شدیم. به مطالعه ی کتاب علاقه ی فراوانی داشت. کتاب های او بیشتر در مورد مسائل اخروی و سیاسی و فرهنگ اسلامی بود.

پیام شهید:

متن کامل وصیت نامه شهید زهیر ترکان

بسم رب الشهداء و الصدیقین

خداوند از مومنان جان ها و اموالشان را خریداری می کند که بهشت برای آنان باشد. آن ها در راه خدا پیکار می کنند و کشته می شوند، این وعده حقی است که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده و چه کسی از خدا بر عهد خود وفادارتر است ؟! اکنون بشارت باد بر شما به داد و ستدی که با خدا کرده اید و این پیروزی بزرگی است. سوره توبه آیه 110
به نام پاسدار حرمت خون شهیدان و به نام یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف و با درود و سلام بر نائب برحق او امام خمینی و با سلام و درود بر ارواح طیبه شهدا از شهدای کربلای حسینی تا کربلای ایران و با سلام به تمامی خدمت گزاران به اسلام و مسلمین.
بارخدایا تو را شکر می گویم که بر من منت نهادی و مرا بر آن داشتی که این آیه ها را جامع عمل بپوشانم.
بارالها بر من منت نهادی که نیرویی در من قرار دادی که به جبهه بیایم و این جان ناقابل را فدای تو و دین تو و رسول تو بکنم.
بارخدایا بر من منت گذاشتی که من را شهید در راه خودت قرار دادی (ان شاءالله) راستش را نمی دانم چه بنویسم ولی بر حسب وظیفه ای که خود را موظف به عمل کردن به آن می دانم چند جمله ای متذکر می شوم هر چند هم که خود اطلاع دارید.  اول اینکه می خواستم بگویم این را بدانید که خواهی نخواهی یکایک این بچه های بسیجی می روند مواظب باشید غافل نشوید مانند بهشتی و ... شهید شد برای اینکه او را نشناخته بودیم قبطه خوردیم خلاصه اینکه قدر این بچه های بسیجی را بدانید و مواظب باشید به آنها زخم زبان نزنید. واقعاً این حرف خیلی جالب است که برای بچه های بسیجی زده اند که بسیجی شهید جبهه و مظلوم شهر است. بیایید دست به دست بچه های بسیجی بدهید و ریشه ی فساد را چه در شهر و چه در هر جای دیگر بکنید نه اینکه آن ها را تضعیف کنید خدایی ناکرده.
خانواده ام من مطمئنم راهی که می روم راهی الهی است و این فطرت الهی من است که مرا به این راه کشانیده است و هدف و انگیزه ای داشتم، هدفی که اینطور انسان را وادار می کند که جای گرم و نرم خانه را رها کرده و به جبهه بیاید و هدفی که اینطور انسان را به طرف خود می کشد هیچ هدفی نیست به جز خدا و هیچ کس نمی تواند مرا از این راه بازدارد.

پدر عزیزم من خود می دانم که پسر خوبی برای شما نبوده ام و نتوانستم هیچ یک از زحمات شما را جبران کنم ولی امیدوارم حلالم کنی و برای من دعا کنی که خداوند جان ناقابل من را قبول کند. پدرم از شما چند چیز می خواهم اول اینکه مرا ببخشی و دعا کنی که خدا مرا ببخشد، دوم اینکه صبر داشته باشی که خداوند در آیه 10 سوره زمر می فرماید : "إِنَّمَا یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَیْرِ حِسَابٍ"
برای آنان که صبر می کنند اجر و مزد آن ها بی حساب داده می شود پس صبر را پیشه کنید و به یاد خدا باش تا قلبت آرام بگیرد. پدرم و کسانی که این وصیت نامه را می خوانید بدانید که راه ما راه حق و حقیقت است و راه رسیدن به تقرب خداست چون خداوند می فرماید: "با کسانی که با شما می جنگند بجنگید و بدانید که پیروز هستید؛ ان تنصرالله ینصرکم"
وصیت به مادرم؛ مادر عزیزم می دانم که برای من خیلی زحمت کشیدی ولی امیدوارم که مرا ببخشی و حلالم کنی. مادرم این را بدان که ما آخرش باید این کار را می کردیم و حقی را که خدا بر گردن ما قرار داده ادا کنیم و در راه او جهاد کنیم همانظور که  می فرمایند در راه خدا جهاد کنید و حق آن را ادا کنید و نیز می فرمودند کسانیکه جهاد کنند ما راه های خود را به آنان نشان می دهیم، پس چه راهی بهتر از این، چه فضیلتی بهتر از اینکه انسان در راه جهاد برای خدا شهید شود. مادر خدا را شکر کن که این امانت را توانستی به خوبی به صاحبش بازگردانی. مادرم چون کوه استوار باش  و فاطمه زهرا سلام الله علیها را الگوی خود قرار بده و خواهرانم را خواهرانی نمونه تربیت کن.
خواهرانم از شما می خواهم که زینب گونه با ناملایمات زندگی دست و پنجه نرم کنید و با یاد او استوار باشید و من را ببخشید و برایم دعا کنید.
از برادرم می خواهم که همیشه به یاد خدا باشد و از یاد خدا غافل نشود و راه شهدا را در پشت جبهه ادامه دهد و کمک پدرم بکند و نماز جماعت و جمعه را ترک نکند. به عنوان برادر بزرگتر از برادر و خواهرانم می خواهم این سخن را از من به یادگار داشته باشند که هر کاری که می کنند به خاطر خدا و برای رضای خدا باشد.

وصیتم به دوستان و خویشاوندان؛ ار آن ها می خواهم که مانند گذشته نماز جماعت و نماز جمعه را ترک نکنید و در راه احیاء دین حق و برای ارشاد مردم یک لحظه ساکت نمانید و از شما می خواهم که هر لحظه فکر اعمالتان باشید و این را بدانید  که (کل نفس بما کسبت رهینه) هر کس در گروی اعمال خویش است و این را بدانید که (لیس للانسان الا ما سعی) برای انسان جز آنچه که خود بکوشد چیزی نیست پس مواظب اعمال خویش باشید و نگویید فلانی فلان کار را کرده و چیزهای دیگر که شنیده می شود. همگی ما باید سعی کنیم که وظیفه خود را بشناسیم و به آن عمل کنیم و به این سخن حضرت علی (علیه السلام) عمل کنید تا رستگار شوید (من نصر الحق افلح) هر کس حق را یاری کند رستگار است.
چند سخنی با مردم شهید پرور رهنان؛ من کوچکتر از آنم که بخواهم چیزی بازگویم ولی چند سخنی را می گویم اول اینکه از امام و یارانش پیروی کنید و به این آیه شریفه عمل کنید : "اطاعت کنید از خدا و رسول خدا و اولوالامر..."  آیه 59 سوره نساء
دوم اینکه تا می توانید به خانواده های شهدا، مفقودین، اسرا و جانبازان دلداری بدهید. سوم اینکه از شما می خواهم که یاد دنیا نباشید چون یاد دنیا دردناک ترین دردهاست.

در پایان از تمامی کسانی که مرا می شناسند طلب بخشش می کنم و از آن ها می خواهم که برای من دعا کنید و من را در تکیه شهدای رهنان به خاک بسپارید و اگر رسیدید و سر خاک من آمدید، سوره واقعه و آیه الکرسی را بخوانید.
دیگر عرضی ندارم. التماس دعا از تمام کسانیکه وصیتنامه مرا می خوانند.

به امید پیروزی حق بر باطل

گلبرگ های خاطره:
خاطره ای که از دوران خردسالی او به یاد داریم این است که در سن 18 ماهگی این بچه گم می شود. افراد خانواده پیدایش نمی کنند. بعد از مدتی که خود بچه به منزل بر می گردد، وقتی از او سوال می کنند که کجا بودی دست پدر را می گیرد و به مسجدی مقابل خانه شان می برد و جایی که ایستاده بوده نشان می دهد. مردی با لبخند به پدر زهیر نزدیک می شود و می گوید: این پسر شماست، از اول نماز در کنار من ایستاده بود و حرکات من را تکرار می کرد و تا پایان نماز در جایش قرار داشت.
روزی که برای آخرین بار به جبهه اعزام شد، حالتی عجیب داشت، بسیار شاد بود و سه مرتبه حلالیت طلبید. در شب عملیات تمام وسایل شخصی که همراه داشت از جمله دوربین و خودنویس را به دوستان هدیه داده بود.

تصاویر شهید:

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد