شهدای شهر رهنان

شهید حاج عبدالحسین سالاری
نام پدر: آقاجان
تاریخ تولد: 1331
محل تولد: کربلا
شغل: کارمند شرکت نفت
تاریخ شهادت: 66/5/9
محل شهادت: مکه ی معظمه
زیارتگاه: گلزار شهدای شهر رهنان

زندگینامه:
شهید عبدالحسین سالاری به سال 1331 در شهر مقدس کربلا در یک خانواده ی متعهد و مذهبی دیده به جهان گشود. در اوایل کودکی با جلسات قرآن و معارف دینی آشنایی پیدا کرد و مدتی هم خود اقدام به برگزاری جلسات قرائت و تفسیر قرآن نمود. در سال 1351 به دنبال اخراج ایرانی های مقیم عراق به همراه خانواده اش به ایران آمد. (لازم به ذکر است شهید تنها فرزند خانواده بوده است). برای کمک به اقتصاد خانواده وارد بازار کار شد و مشغول خدمت در شرکت نفت گردید. همزمان با کار و تلاش به تحصیل و کسب علم پرداخت و موفق به اخذ دیپلم متوسطه و ادامه ی تحصیل در دانشگاه گردید. شهید دوبار به جبهه های حق علیه باطل اعزام گردید و در سال 66 برای زیارت خانه ی خدا عازم عربستان شد و در جمعه ی خونین 6 ذی الحجه به دست دژخیمان آل سعود به شهادت رسید.

جلوه هایی از شهید:
داشتن روحیه ی اخلاص و فداکاری، شرکت در مجالس دینی و مذهبی، قرائت و تفسیر قرآن کریم، گذشت و نیکوکاری از خصوصیات بارز اخلاقی این شهید بزرگوار بود.

پیام شهید:
شهید در قسمتی از نامه ی مورخه ی 62/9/10 خود نوشته است: خداوندا، سپاسگزارم از اینکه توفیق و لطف الهی نصیبم شد که چند روزی در جبهه حضور داشته باشم. جبهه جایی است که آیات خدا را به وضوح می توان دید. خلاصه جبهه جای انسان سازی است.

گلبرگ های خاطره:
در روز پنجشنبه، روز قبل از جمعه ی خونین، بعثه ی حضرت امام خمینی در مکه اشغال شد و این کار برای مبارزه با راهپیمایی فردا بود. آن شب شهید حاج عبدالحسین سالاری در مکه با توجه به اینکه در روزنامه های عربستان خوانده بود راهپیمایی از طرف آل سعود ممنوع است، در جلوی خانه ی خدا با صدای زیبای خود به خواندن دعای کمیل پرداخت و پشت سرشان از حجاج ایرانی و خارجی پر شد.ایشان در دعای کمیل به مظلومیت فلسطین و تأکید بر راهپیمایی فردا، به زبان فارسی و عربی اشاره کرد و این کار موجب شناسایی ایشان از طرف پلیس امنیتی آل سعود شد و در روز جمعه به ایشان در راهپیمایی حمله ور شدند و پیکر زخمی او را به بیمارستان آل سعود بردند. با توجه به سخنان شب قبل ایشان و حضور او به عنوان انتظامات در راهپیمایی، سعودی ها او را در بیمارستان به شهادت رساندند. شهید عزیز شب قبل از شهادت تا صبح در خانه ی خدا مشغول عبادت بود و با علم به شهادت به راهپیمایی رفت و به آرزوی خود رسید.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد